De vriendin van mijn buurmeisje haar nicht blogt, een collega van mijn vriend zijn vriendin blogt, en een verre kennis van mijn oom blogt.
Waarom zou nu juist ik dan ook moeten bloggen?
Het schoot door mijn kop om het eens te proberen, want zo ben ik. Barstens vol ideeën, niet te veel bij nadenken en gewoon proberen.
Gedichten blijf ik schrijven, ik blijf werken in de snackbar hier op het dorp en zie mij geen geld verdienen met bloggen, maar ik mag zo graag schrijven en een boek schrijven is mij momenteel te veel werk. Mijn tijd komt nog wel als de kinderen groter zijn en ons huis tot zover opgeknapt is dat ik mijn eigen werkplek heb om vervolgens alsnog aan de keukentafel te gaan zitten om te gaan schrijven.
Volg je me nog? Ik schrijf niet in volgorde, dat werkt bij mij niet. Natuurlijk wil ik dat jullie mij begrijpen, maar dan wel in mijn eigen taal en verhaal. Veel lezers zal ik misschien niet krijgen, maar als ik nu eens doorga met bloggen leer je mij misschien kennen en worden mijn blogs misschien steeds interessanter.
Zelf vind ik het fijn om een beetje feedback te krijgen, samen te brainstormen om eens te kijken wat jullie nu eigenlijk voor je zien in mijn blogs. Ik wilde het nog even bij Facebook houden om te kijken hoe ver ik hiermee kom en of ik überhaupt lezers zal krijgen, maar je moet toch wat, want, ja iedereen blogt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten